Codice diplomatico della Lombardia medievale
(secoli VIII - XII)

(SN) Anno ab incarnatione domini nostri Iesu Christi mill(esimo) centesimo octogeximo (a) septimo, dies me|rcurii qui fuit septe(m)p (b) dies exxeunte mensis iunii, indic(ione) quinta. Comutacio | bone fidei noscitur esse contractus ut vice emptionis obtiniat firmitatem eodemque nexu contrahentes obli|get (1). Ideoque placuit atque bona convenit voluntate inter do(m)num Andream, abatem monaste|rii Sancti Viti de Laudixiana, missum suprascripti monasterii, presentibus et consentientibus ei do(m)nus An|selmus (c), sacerdos et monacus suprascripti monasterii, et Guercius et Ugo et Guilielmus et Stephanus et Petrus | et Avostus, Albertus, conversii suprascripti monasterii, nec non inter Otonem et Rivellum qui dicontur Bri|ni de Piçuguitono, ut in Dei nomine debeant (d) suprascriptus abas, vice monasterii, et ex altera parte Otonus | et Ruellus sicut a presenti dederunt (e) in causam commutationis ad habendum et tenendum (f), iure (g) proprieta|rio nomine, et faciendum quicquid voluerit sine omni alterutriusque partis suorumque heredum vel successorum contradic|cione. In primis dederunt suprascripti Otonus et Ruellus suprascripto monasterio duas pecias de terra aratoria (h): pri|ma pecia iacet in territorio (i) Sancti Viti, in Braida Sancti Viti, et videtur pertice quinque plus sit minus|ve, coheret ei a mane, a meridie (j) suprascripti cenobii, a ser(o) via, a monte illorum de Casalegio; secunda pecia est | una cocheta que iacet in Carpaneto, iusta terra predicti monasterii, et que videtur | dimidia (k) pertica plus sit minusve, coheret ei a mane heredum quondam Arialdi de Senna, a meridie | Brini, a ser(o), a monte suprascripti monasterii. Et postea acceperunt suprascripti Otonus et Rivellus, a parte suprascripti m|onasterii, pecia una de terra aratoria que iacet in curia Senatogo, in loco ubi dicitur Car|panetum, et que videtur pertice novem plus sit minusve, coheret ei a mane Conradi del Gastoldo, | a meridie Brini, a ser(o), a monte via, et si ibique alii sunt coerentes. Et promiserunt tunc se una pars alteri (l) et unus | alterri quod ipsi vel eorum heredes vel successores vel cui dederint defendere suprascriptas res in duplum ab omni | homine, iure proprietario nomine, quod si defendere non potuerit aut per quodvis ingenium subtrahere (m) quesi|erint (n), tunc in duplum suprascriptas res restituere debeant (d) qualiter superius l(egitur) inintegrum sicut pro tempore fuerit meli|orate aut valuerint (o) subter extimatione in consimili loco. Quia sic inter eos steterunt atque convenerunt (p). Et prece|perunt una pars alteri et unus alteri ut intrent (d) in tenutam de suprascriptis rebus et dederunt suprascripte partes almbe (b) inter se | omnia iura (q) et omnes acciones quod et que abebant (d) in rem sive in personam pro suprascriptis rebus. Actum in claustro suprascripti | monasterii. Unde due (r) car(te) in uno tenore tradita sunt et scripta sunt. Signa ++++ (s) manu|um suprascriptarum ambarum parcium, qui hanc car(tam) fieri rogaverunt. Ibi fuerunt Iohannes de Beço, Anricus de Sen|na, Albertus de Achileus -----, Albertus Farnello, Omobonus de Marchi, rogati testes.
(SN) Ego Roba notarius sacri palatii hac car(tam) tradidi et rogatus scripsi.

(a) -o corretta da e
(b) Così A.
(c) Corretto da domno Anselmo mediante espunzione delle -o e aggiunta di segni abbreviativi per us
(d) Segno abbreviativo superfluo su -nt
(e) deder(un)t: segno abbreviativo su rasura.
(f) tenetendum in A.
(g) iuu(r)e in A.
(h) atorie in A.
(i) t- corretta da a
(j) m(e)r(idie) corretto su m(on)t(e)
(k) d- corretta da p
(l) Nel sopralineo con segno di richiamo.
(m) subtere in A.
(n) La prima -e- su rasura; segno abbreviativo superfluo su -nt
(o) valuerit in A.
(p) converunt in A.
(q) -a espunta e riscritta di seguito.
(r) -e corretta su o
(s) Il numero dei segni non corrisponde a quello delle persone.

(1) Cfr. Cod. Iust. 4.64.2.

Edizione a cura di Ada Grossi
Codifica a cura di Ada Grossi