Codice diplomatico della Lombardia medievale
(secoli VIII - XII)

Anno dominice incarnationis millesimo centesimo quadragesime octavo, die lune qui erat tertius kalendas septembris, indictione undecima. Presentia bonorum hominum quorum nomina inferius commemorantur, cum ligno et carta que manu sua tenebat, Gallia filius quondam Uberti de Morisolo fecit finem et refutationem in manu Uberti qui dicitur de Noxedo clerici ecclesie Sancti Victoris de Varisio per missum et ad partem ipsius ecclesie et omnium fratrum eiusdem ecclesie, nominative de omnibus illis antisceribus et comendasiis atque usibus seu condiciis vel reditis atque pastis que ipse Gallia requirebat vel se debere habere dicebat, item mansum illum de Mestegonnate quod dicitur [.......] et quod quondam Herlembaldus de Morisolo fecit predicte ecclesie Sancti Victoris de Varisio et de toto hoc quod ipse dicebat quod habebat ad requirendum et ei aliquo modo seu iure pertinere dicebat in ipso manso rationabiliter et in integrum. Hanc etenim finem fecit predictus Gallia per sententiam Fussci de Bimio consulis Sepriensis qui eam protulit per consilium et in concordia Alberti de Cedrate et Ottonis de Baiassi et Arderici de Castilione et Lotterii de Vellate atque Rolandi de Solbiate et Guidonis de Daverio similiter consulum Sepriensium sociorum eius, sub quibus erat inter ipsum Galliam et ministros ac ordinarios prefate ecclesie de predictis condiciis lix, pignoribus predictis consulibus ab utrisque partibus datis; visis et auditis ex utraque parte de predicta lite rationibus et diligenter inquisitis a predictis consulibus, inspectoque quodam instrumento ad hanc causam et ex parte predicte ecclesie a predicto Uberto et a suis fratribus lato, probationibus ac rationibus ex parte ipsius Gallie in hac causa deficientibus, dedit predictus Fusscus in concordia prefatorum sociorum eius electam ecclesie talem, videlicet: si ordinarii ipsius ecclesie Sancti Victoris per eorum advocatum vellent deffendere ad sancta Dei evangelia quod predictus Gallia iure nec usu habere non debebat predicta condicia in iamdicto manso, quod ipse Gallia deinceps contentus foret de predictis condiciis nec amplius exinde ea requireret in predicto manso. Statimque prefatus Ubertus clericus qui tunc erat ministralis predicte ecclesie una cum suis fratribus ipsius ecclesie elegerunt et dederunt Ottonem qui dicitur Bonomi per eorum advocatum qui sic iuravit ut supra legitur, et tunc statim prefatus Gallia fecit iamdictam finem, ut dictum est, eo vero ordine quod predicta ecclesia Sancti Victoris de Varisio ac presbiteri ac clerici qui in ipsa ecclesia ordinati fuerint exinde perpetualiter soluti, securi et indemnes de ipsis condiciis seu usibus aut pastis aut aliis rebus, de quibus supra legitur, predictum Galliam finem fecisse, esse et permanere debere, et ipse Gallia cum suis heredibus taciti et contenti ex ipsis rebus permanere deinceps debere. Quod si ita taciti et contenti non fuerint et amplius exinde contra iamdictam ecclesiam vel contra servientes ipsi ecclesie per ullumvis ingenium egerint vel causaverint aut per placitum fatigaverint de predictis rebus seu condiciis vel usibus iamdicti mansi de Mastegonnate (a), conquerendo iudici seu principi vel alicui potestati et claruerit, tunc componere debere contra quem causaverit pene nomine libras decem denariorum bonorum Mediolanensium et insuper tacitos et contentos permanere. Quia sic dederunt supradicti consules prefatam sententiam fecitque predictus Gallia iamdictam finem. Actum est hoc in Motta Mercati de Varisio. Signum manuum prefatorum consulum Sepriensium qui hanc sententiam dederunt, affirmaverunt et ad hanc finem interfuerunt ut supra scriptum est. Signum manus predicti Gallie qui hanc finem fecit subter predictos consules ut supra. Interfuerunt ad hanc sententiam et finem testes Redulfus de Castroseprio, Rogerius de Castiliono et Georgius Busca et Guido de Lagonago et Lanfrancus Zanca et Trussus et alii quam plures homines. Ego Petrus iudex ac notarius sacri palatii iussione prefatorum consulum scripsi et interfui et tradidi.

(a) Così C'.

Edizione a cura di Luisa Zagni
Codifica a cura di Patrizia Merati