Lombardia Beni Culturali
11

Cartula promissionis

1103 marzo 16, Cremona.

Alferio, figlio del defunto Giselberto, detto de Solario, di legge romana, promette al monastero di S. Giovanni della Pipia di non avanzare pretese sul beneficio da lui tenuto fino a quel momento e del quale erano stati investiti il nonno e il padre da parte di Bernardo, conte di Sospiro, nella corte di Pescarolo, sia all'interno, sia all'esterno del castrum, e nella località di Basilicana. Alferio riceve a titolo di launechild dieci lire di denari buoni milanesi.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 172, fasc. 93a [A]. Regesto sec. XVII, Bresciani, Registro delle memorie ecclesiastiche, p.438 (con data 1093 aprile 5). Regesto sec. XIX, ASMi, Catalogo, IV, fasc. 92 (con provenienza indicata S. Monica corretta nel margine). Regesto sec. XIX, ASMi, Catalogo, V, fasc. 106.
Sul verso annotazione probabilmente di mano del rogatario: Finis que fecit Alferius in monasterio Sancti Iohannis de feodo de Piscarolo; annotazione di mano di poco più tarda: Carta Baxilice Pescaroli; annotazione pressochè illeggibile pare di mano del sec. XIII: Carta [[....]]; annotazione di mano del sec. XIV: Fiat mentio t(er)tia.

Regesto: Astegiano, I, p. 94, n. 4.

La pergamena, complessivamente in buono stato di conservazione, presenta due piccoli fori, al centro, in corrispondenza delle righe 24 e 25.
Il nome dell'autore de Solario non è chiaramente leggibile, tuttavia Alferius è sicuramente figlio di quel Giselbertus de Solario, che compare anche nel documento dell'archivio vescovile datato 1053 febbraio. Cf. anche Keller, p. 247.
Il notaio è piuttosto scorretto.

(SN) Anno ab incarnac(ione) d(omi)ni nostri Iesu Christi millesimo centesimo secundo, sexto de|cimo die mensis marcii, indic(ione) undecima. Monasterio Sanctę Dei genitricis | semperque virginis Marie et beatissimi Iohannis apostoli et evuanlistę, scite suburbio Cre|mone prope Pipię flum(en), quod ędificavit comes Bernardus cum c(on)iuge sua Berta, ego | Alferius, filius q(uon)da(m) Giselberti, q(ui) d(icitu)r de Solario (a), qui professus sum ex nacione mea lege (b) | vivere Romana, presens presentibus dixi: Promitto atque spondeo me ego qui supra Alferius una | cum meis heredibus parti ipsius monasterii aut cui pars ipsius monasterii dederit, ut amodo ullo | u(m)quam in tempore non habeamus licentiam nec potestatem per ullumvis ingenium ullamque | occasionem q(uod) fieri potest agere nec causare nec aliquam requisicionem facere, | nominative de toto illo beneficio quod hactenus tenui et fuit avi et patris mei in curte | Piscariolo ex parte suprascripti comitis Bernardi tam infra castrum quamque foris hubicumque | ad predictam curtem pertinet siv(e) in loco Basilicana omnia inintegrum quantum in predicta curte | pertinet, dicendo quod mihi pertinere debeat per beneficium ex parte iam dicti comitis | Bernardi, sed omni tempore ego qui supra Alferius et mei heredes adversus partem prefati monasterii | aut cui pars ipsius monasterii dederit exinde taciti et c(on)te(m)pti permaneamus. Q(uo)d si a(m)modo | aliquando tempore ego q(ui) s(upra) Alferius vel mei heredes adversus partem prefati monasterii aut | cui pars ipsius monasterii dederit de suprascripto beneficio de curte Piscariolo et Basilicana | agere (c) aut causare vel removere presumpserimus et omni tempore taciti et c(on)te(m)pti non | permanserimus vel si apparuerit ullum datum aut factum seu quodlibet scriptum quod | nos exinde in aliam partem fecissemus aut emisissemus et claruerit, tunc obligo | me ego qui supra Alferius et meos heredes adversu(s) partem ipsius (d) monasterii aut cui pars ipsius | monasterii dederit suprascriptum beneficium in duplum componere et insuper pęnam libras vigin|ti. Et in tali tenore et ad hanc confirmandam promissionis car(tulam) accepi ego qui supra Alferius a | parte prefati monasterii launechild libras dec[em d]en(ariorum) bon(orum) Med(iolanensium), ut hec mea | promissio adversus partem ipsius monasterii aut cui pars ipsius (d) monasterii dederit omni tempore | firma et stabilis permaneat atque persistat. Et nec mihi liceat ullo tempore nolle quod volui, | set quod a me semel factum vel quod scriptum est sub iusiurandum inviolabiliter conservare promit|to cum stipulacione subnixa. Actum suprascripta civitate, feliciter.
Signum + manus suprascripti Alferii qui hanc car(tulam) promissionis fieri rogavit et suprascriptum laune|child decem libras suscepit ut supra.
Signum ++ manuum Otonis et Guidonis testium lege Romana viventium.
Signum +++ manuum Iohannis et Maginfredi seu Nigroboni, testium.
(SN) Paganus notarius et iudex sacri palacii, scriptor huius car(tule) promissionis, post | tradic(ione)m complevi et dedi.


(a) Lettura incerta; -r- sembra corretta da altra lettera, probabilmente -v-
(b) -e finale probabilmente corretta su altra lettera.
(c) -e finale parzialmente coperta da una macchia di inchiostro.
(d) -ps(ius) parzialmente coperta da una piccola macchia di inchiostro.

Edizione a cura di Valeria Leoni
Codifica a cura di Valeria Leoni

Informazioni sul sito | Contatti