Lombardia Beni Culturali
29

Libellus

1122 gennaio, Villamaggiore.

Alberto del fu Alberto che era detto Carrognia, di Milano, dà a titolo di livello ventinovennale a Rolando detto de Sesto del fu Arderico, di Milano, tutti i beni, a qualsiasi titolo - di beneficio, di livello e di fitto - appartenenti al detto Alberto in Villamaggiore e nel suo territorio, nella curtis, nel castrum e nella villa, con tutti i diritti pertinenti, con l'obbligo da parte di Rolando di pagare a s. Martino il fitto annuo di due denari d'argento.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 554, n. 33 [A]. Copia del principio del sec. XIX, BNBMi, Mss. Bonomi, AE XV, 20, pp. 128-130, n. 41 [B]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergameme, vol. III, fasc. 53. Sul verso, di mano coeva X: § Carta vendicionis, quam fecit Albertus de Carogenti, de civitate Mediolani, in manu Rolandi de Sexto, | de terris iacentibus in territorio de Vicomaiori; aggiunta di altra mano coeva W: de ianuario aggiunta di altra mano coeva Y: facta est; di mano coeva Z: .X[X]II.; segnatura Bonomi: 33. MCXXII; altra mano moderna: 1122.

Pergamena di mm. 199 x 231 in discreto stato di conservazione. Una vasta macchia di umidità nella parte centrale.

(ST) Anno ab incarnatione domini nostri Iesu Christi millesimo centesimo vigesimo secundo, mense ienuarii, indictione quintadecima. Placuit atque convenit inter Albertum, filium quondam | item Alberti, qui fuit dictus Carrognia, de civitate Mediolani, nec non et inter Rolandum, filium quondam Arderici, qui dicitur de Sesto, de suprascripta civitate, ut in Dei nomine debeat dare sicut a presen|ti dedit ipse Albertus eidem Rolando ad habendum et tenendum seu censum reddendum, libellario nomine, usque ad annos viginti et novem expletos, hoc est | omnes casas et res territorias illas, que sunt de beneficio aut libellaria et fictiaricia ipsius Alberti, cuiuscumque iuris sint, reiacentibus silicet in | loco et fundo quod dicitur Vicum Maiore et in eius curte et suo territorio, in villa et castro, tam sedimina cum edificiis casarum superpositis, clau|suras, campos, prata, pascua, vineas et silvas hacstellareis earum, cultis et incultis, usibus aquarum aquarumque ductibus, molendinis, piscacionibus, distric|tis, comendacionibus, amisceris, atractis, cum omnibus aliis usibus et honoribus seu condiciis ad ipsas res (a) pertinentibus, et sicut ipse Albertus usque modo habuit | et tenuit, per beneficium et libellariam aut fictiariciam, in predicto loco Vico Maiore et in eius territorio et in ipsa curte vel in quocumque | loco ipsius curtis (b), in integrum in presenti manead libello. Ea racione uti amodo in ananteac, usque in suprascripto constituto, habere et tenere debeat ipse Rolandus, cum | suis heredibus et cui ipse dederit vel habere statuerit, supradictas res omnes, ut supra legitur, et facere exinde libellario nomine quicquid eis utilita (c) fuerit, | ita ut aput eos non depeiorentur; et persolvere exinde debeat ipse Rolandus vel eius heredes eidem Alberto vel suis heredibus censum singulis annis, | usque in ipsum constitutum, per omnem festivitatem sancti Martini, argenti denariorum bonorum duosc. Alia superinposita inter eos exinde non fiad.[Penam]| vero inter se posuerunt ut quis ex ipsis vel eorum heredes se de hac conveniencia libelli removere quexierit et non permanserit in is omnibus, | ut supra legitur, tunc componat pars illa, que hoc non conservaverit, parti fidem servanti, pene nomine, argenti denariorum bonorum libras | centum, et insuper in eadem conveniencia libelli permaneat. Quia sic inter eos convenit. Actum in loco Vicum Maiore.
Signum + manus suprascripti Alberti, qui hunc libellum ut supra fieri rogavit.
Signum +++ manuum Amizonis, filii ipsius Alberti, atque Alberti, nepotis ipsius Alberti, seu Vuitardi de Camerario atque *******, testium.
(SM) Ego Anselmus iudex ac missus domni quarti Henrici imperatoris (1) interfui et rogatus subscripsi.
(ST) Ego Fradencionus notarius sacri palatii scripsi post traditum conplevi et dedi.


(a) res nell'interlinea.
(b) ipsius curtis nell'interlinea.
(c) Così A.
(1) Nella storiografìa Enrico V. Si ignora nella successione il re di Germania Enrico I l'Uccellatore (919-936), che non venne mai incoronato imperatore.

Edizione a cura di Anna Maria Rapetti
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti