Lombardia Beni Culturali
89

Carta promissionis

1145 novembre, Milano.

Ottone, preposito della chiesa e canonica di S. Maria di Crescenzago, promette a Guarnerio, monaco del monastero di Chiaravalle, a nome del monastero, che non avanzerà rivendicazioni circa i beni in Villamaggiore e in Consonno e negli altri luoghi vicini dipendenti dalla curtis di Villamaggiore, sia nelle ville che nei castra e nei loro territori, con i diritti pertinenti, già appartenuti al fu Ottone Manzo, di Milano, e da lui legati in testamento alla suddetta chiesa e canonica. Ottone riceve, a nome della chiesa e canonica e con l'approvazione di Azzone Pilizia, avvocato dato dall'arcivescovo di Milano alla suddetta chiesa e canonica, da Guarnerio, a nome del monastero di Chiaravalle, duecento lire di denari milanesi d'argento, secondo quanto disposto dal fu Ottone Manzo.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 554, n. 77 [A]. Copia del principio del sec. XIX, BNBMi, Mss. Bonomi, AE XV, 20, pp. 244-246, n. 87 [B]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene, vol. III, fasc. 54. Sul verso, di mano forse del notaio: Promissionem quam domnus Otto, prepositus de Cresenzago (da qui l'inchiostro pare diverso, ma la mano è la stessa) in monasterio, de Caravale de rebus ****** in Vigomaiore et Cossono; aggiunta di altra mano coeva, forse X: facta fuit .MCXLV parzialmente ricalcato da altra mano coeva W: .LV de mense novembris; aggiunta di altra mano coeva Y: facta est; di mano coeva Z: .XLV.; altra mano coeva in un riquadro: .LII. secundi fassiculi | de Vicomaiore; segnatura Bonomi: 77. MCVL; altra mano moderna (fine XVII s., reg. 66): Y 56 ripetuto 1145. Y 56; altra mano recente: 1145 novembre, indizione IX.

Pergamena di rnm. 202 x 447/407 in discreto stato di conservazione.
Il notaio usa saltuariamente la legatura alta tra -c- e -t-.

(ST) Anno dominice incarnationis milleximo centesimo quadragesimo quinto, mense novembris, indictione nona. Tibi Guarnerio, monacho monasterii de Caravale, ad partem et utilitatem ipsius monasterii, promitto atque spondeo me ego domnus Otto, prepossitus ecclesie et canonice Sancte Marie de Cre|senzago, eo tenore ita ut amodo in antea, ullo umquam in tempore, non sit mihi qui supra domno Ottoni prepossito nec meis successoribus neque nostre sumisse persone licentia nec potestas agendi vel causandi, placitum aut aliquam intentionem commovendi, portionem aliquam seu divissionem requirendi | contra offitiales iamdicti monasterii de Caravalle, qui modo sunt vel pro tempore fuerint, neque contra (a) ipsi dederint vel habere statuerint, nominative de omnibus casis et rebus territoriis illis, reiacentibus in locis et fundis Vigomaiore et Cossono et in aliis locis circumstantibus de ipsa curte de | Vigomaiore, tam in villis quam in castris et foris, in eorum territoriis et in finitis et pertinentiis, tam propriis quam libellariis, una cum omnibus honoribus, conditionibus, ussibus, reditibus, districtis, sicut olim fuerunt quondam Ottoni Manzo, de civitate Mediolani, et ei aliquo modo vel iure (b) pertinuerunt vel pertinere | debuerunt, in integrum, et michi qui supra domno prepossito, ad partem iamdicte ecclesie et canonice Sancte Marie advenerunt per iudicatum, ex parte suprascripti quondam Ottonis Manzo, omnia et ex omnibus, sicut in ipsa carta iudicati, in integrum, dicendo exinde quod michi qui supra domno prepossito, vel meis successoribus, aliquid pertineat | vel pertinere seu advenire debeat, per aliquam rationem; set omni (c) cum meis successoribus de suprascriptis rebus omnibus, in integrum, tacitus et contentus exinde esse et permanere debeam. Quod si amodo, aliquo tempore, ego qui supra domnus prepossitus vel mei successores aut nostra sumissa (d) exinde agere aut cau|sari presumpserimus de suprascriptis rebus omnibus, in toto vel in parte, aut si apparuerit exinde aliud datum aut factum, cui ego dedissem vel fecissem, et claruerit, tunc componere debeam, cum meis successoribus, pene nomine, argenti denariorum bonorum Mediolanensium libras quattuorcentum offitialibus suprascripti monasterii | aut cui ipsi dederint, et insuper taciti et contenti esse et permanere debeamus. Quidem et ad hanc adfirmandam promissionis cartam accepi ego qui supra domnus Otto prepossitus, ad partem iamdicte canonice, cum conselio et laudatione Azonis Pilizia, avocatoris ipsius ecclesie, ei datum ab archiepiscopo de Mediolano, | argenti denariorum bonorum Mediolanensium libras ducentum a te suprascripto Guarnerio monacho, pro suprascripto monasterio, sicut suprascriptus quondam Otto Manzo ordinavit in suo iudicato. Quia sic inter nos convenit. Actum suprascripta civitate.
Signum + manus suprascripti Azonis, qui avocatus exstitit et ad hanc adfirmandam cartam manum possuit.
Signum +++ (e) manuum Maldoti Bottatii et Iohannis Marcelini et Bennonis Petoincapite et Lanfranci, germani sui, et Uberti Pagano et Ferri Cagainstario, testium.
(ST) Ego Martinus iudex ac notarius scripsi et interfui post traditam complevi et dedi.


(a) A omette cui.
(b) iure nell'interlinea.
(c) A omette tempore.
(d) A omette persona.
(e) Così, senza corrispondenza fra il numero delle croci e quello dei nomi.

Edizione a cura di Anna Maria Rapetti
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti