Codice diplomatico della Lombardia medievale
(secoli VIII - XII)

(SN) Anno nativitatis Domini mill(esim)o cent(esim)o nonag(esim)o nono, indic(ione) secunda, die veneris quarto mensis iunii. In Papia. Petrus de Anselmo, qui professus est lege vivere Romana, vendidit | d(omi)ne Omelie, abbatisse Sancte Marie monasterii Senatoris, nomine ipsius monasterii, nominative domum unam cum area sua undique muratam, positam in civitate | Pap(ie), in porta Marenca, hedificium iuris ipsius Petri, terram vero supra quam hedificata est ipsa domus detinebat a iamdicto monasterio, ad dandum inde ei annualiter fictum denarios sex, | cui coheret: a mane curia, a sero via publica, a meridie Laurentius Lavezarius, ab aquilone suprascriptum monasterium, sive ibi alie sint coherentie, cum omnibus suis pertinenciis, inintegrum. | Eo modo ut ipsa abbatissa suique successatrices et cui dederint de cetero habeant et detineant suprascriptam domum cum accessionibus et ingressibus et omnibus suis pertinenciis, prout superius | legitur, et faciant inde quicquid facere voluerint, sine contradictione prefati Petri eiusque heredum et cum eorum defenssione ab omni homine (a) cum ratione; et ita ipse Petrus | promisit iamdicte d(omi)ne abbatisse, nomine prefati monasterii, adtendere et firmum tenere. Et pro suprascripta vendicione fuit confessus suprascriptus Petrus se accepisse precium a prefa|ta d(omi)na abbatissa, nomine prenominati monasterii, lib(ras) quadraginta denariorum bonorum Pap(iensium), renunciando exceptioni non numerati et non suscepti precii. Preterea Belenca | uxor suprascripti Petri, que professa est lege vivere Romana, et profitens se nullam pati violenciam ab aliqua persona nec ab ipso viro set sua bona spontanea voluntate infra|scriptam renunciacionem faciebat, consensu predicti viri sui renunciavit versus prefatam abbatissam, nomine prefati monasterii, iuri ypotecharum quod ipsa habebat im suprascripta do|mo , eo modo quod de cetero ipsa suique heredes exinde taciti et conte(m)pti permanebunt versus ipsam abbatissam suasque successatrices, nomine prefati monasterii et cui dederint. Et ita promisit ei, nomine suprascripti monasterii, adtendere et firmum tenere. Insuper iuravit ipse Petrus ad sancta Dei evvangelia quod suprascriptam domum, ut supra l(egitur), detinebat quando | suprascriptam vendicionem faciebat, et quod cartula, scriptio, vendicio, refutacio, obligacio, alienacio neque aliqua alia securitas in alia parte exinde facta non est noci|tura suprascripte d(omi)ne abbatisse nec suis successatribus (b) neque cui dederint, et quod non habet exinde agere nec causari nec contradicere nec guerriare nec impedire versus suprascriptam | abbatissam nec suas successatrices neque cui dederint per se neque per suam submissam personam; et si briga vel conte(m)ptio exinde eis apparuerit, stabit eis in auctoritate et in | defenssione ab omni homine cum ratione. Et hec omnia vera sunt et ita adtendere et observare habet ipse Petrus bona fide sine fraude, se sciente, si Deus illum adiuvet et illa sancta | Dei evvangelia. Preterea suprascriptus Petrus dedit possessionem suprascripte domus suprascripte abbatisse, nomine suprascripti monasterii. Suprascripti iugales hanc car(ta)m fieri rogaver(unt).
Interfuerunt Guil(iel)mus Advocatus, Salinguerra Advocatus, Nicholaus Alçapedem, Martinus Spatarius, Albertus Furnarius et Ioh(anne)s de Novaria testes.
(SN) Ego Otto aule imperialis notarius hanc car(ta)m tradidi et scripsi.

(a) A. om. homine
(b) Così A.

Edizione a cura di Mirella Baretta
Codifica a cura di Baretta, Mazzoleni