62
Sententia
1138 novembre 10, Milano.
Stefanardo, giudice e console <del comune> di Milano, insieme a Gualterio, giudice, Martino da la Cruce, Azzone Martinonus, consoli, suoi colleghi, sentenzia nella lite tra Arderico de Sesto <del fu Rolando> e i fratelli Scanavacca e Sozo, del fu Ambrogio che era detto de Sesto, riguardante alcuni beni in Casate e nel suo territorio tenuti da Arderico, la metà dei quali i suddetti fratelli sostengono che Arderico e suo padre Rolando avessero dato alloro padre Ambrogio, per la somma di venticinque lire. Avendo Scanavacca e Sozo prodotto come testimoni a loro favore Landolfo Trasonus e Bocciardo de Compodo, il console Stefanardo dà ragione ai due fratelli.
Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 554, n. 58 [A]. Copia del principio del sec. XIX, BNBMi, Mss. Bonomi, AE XV, 20, pp. 190-192, n. 66 [B]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene, vol. III, fase. 53.
Sul verso, di mano coeva: Sentencia consulum de clausto de Vicomaiore in cassalli, inter Ardericum de Sesto, | ex una parte, et Scanavacam de Sexto, ex altera, data .MCXXXVIII., que reservatur in defenssione; segnatura Bonomi: 58. MCXXXVIII.; altra mano moderna (fine XVII s., reg. 66): Y 37 ripetuto: 1138. Y 37; altre mani moderne e recenti: Vicomaggiore. 1138, 10 novembre.
Edizione: C. MANARESI, Gli atti del comune, n. IV, pp. 8-9.
Regesti: E. RIBOLDI, Le sentenze dei consoli, p. 254; G. BISCARO, Note e documenti, p. 353.
Pergamena di mm. 330 x 520 in buono stato di conservazione. Alcune lacerazioni lungo il margine sinistro.
(ST) Die iovis, qui est decimus dies novembris, in broileto, non longe a domo consulatus.
Dedit sententiam Stephanardus, iudex, consul Mediolanensis, in concordia Vualterii, iudicis, Martini da la Cruce, Azonis Martinoni, | consulum, sotiorum eius, de discordia que erat inter Ardericum de Sesto et ex altera parte Scanavaccam et Sozonem, germanos, filios quondam Ambrosii qui dicebatur de Sesto, que discordia missa erat ex utraque parte, pignore dato in iamdictis |[cons]ulibus. Lis enim talis erat. Reclamabant ipsi Scanavacca et Sozo germani ad ipsos consules quod ipse Ardericus et Rolandus, pater eius, dederant et consignaverant eidem Ambrosio, genitori eorum, medietatem de omnibus illis rebus terri|[to]riis et buscis, que omnia ipse Ardericus detinet in loco et fundo Casate et in eius territorio, et dicebant quod ipse Ardericus et Rolandus, pater eius, fecerant finem per lignum de iamdicta medietate ipsarum rerum in manu iamdicti | Ambrosii, genitoris eorum, pro pretio librarum viginti et quinque. Ad hec ipse Ardericus respondebat dicens hoc non esse verum. Tunc ipsi germani, apellati ab ipsis consulibus si haberent aliquam probationem, protulerunt ad ipsos consules duos | testes, quorum nomina sunt hec: Landulfus Trasonis et Bociardus de Compodo, qui dixerunt quod ibi fuerunt in territorio de suprascripto loco Casate, ubi viderunt et audierunt Liprandum qui dicitur Stampa mensurare ipsam terram, in concordia de utriusque partibus, et quod ipse |[A]rdericus et Rolandus, pater eius, fecerunt finem per lignum in manu ipsius Ambrosii, genitoris eorum, de medietate de quanto habebant in loco Casale et in eius territorio, et quod ibi manifestaverunt recepisse ipsum pretium libras viginti et quinque, | et contenti fuerunt. Et ibi statim, per laudamentum ipsorum consulum, iuraverunt ipsi testes, ad sancta Dei Euvangelia, ita esse verum, sicut supra testificati sunt, et ipse Bociardus insuper iuravit, in suo sacramento, quod habet valente libras septem |[et] dimidiam denariorum Mediolanensium, sine occasione huius negotii. His ita auditis apellationibus et responsionibus ab utrisque partibus, tunc ipse Stephanardus, in concordia aliorum consulum sotiorum eius, visa et audita hac probatione | ipsorum testium, ut supra legitur, et quia hoc negotium inbreviatum est sex vicibus et plus, et ipse Ardericus, apellatus ex parte ipsorum consulum ut veniret ad iustitiam faciendam, absens per contumatiam noluit venire et terminum huius negotii | erat iusta exitum consulatus, dixit et laudavit ut ipse Ardericus, amodo in antea, sit tacitus et contentus de iamdicta medietate ipsarum omnium rerum, ut supra legitur. Et sic finita est causa.
Anno dominice incarnationis millesimo centesi|mo trigesimo octavo, ipso die, indictione secunda.
Interfuerunt testes Trankerius qui dicitur Baxabelleta, Ardericus qui dicitur Zalinus, Ambrosius qui dicitur Alberii, Petrus, frater eius, Vuilicionus Botatius, Arnulfus de Ugionno, Iohannes qui dicitur Polastrum, Turricus, frater eius, Arlembaldus de Senedochio, Petrus Custodus, | Gariardus Panenosa, Paulus Canoria, Rolandus de Mazenta, Petrus Tubadore, Spazadesco, Petrus de Liscate, Iohannes Vuitone, Pellegrinus Sellarius, et reliqui plures testes.
(SM) Ego Stephanardus iudex ac missus domni tertii Lotharii imperatoris hanc sententiam dedi et subscripsi.
(SM) Ego Gualterius iudex ac missus domni tertii Lotharii imperatoris interfui et subscripsi.
(ST) Ego Anselmus notarius et iudex per amonitionem ipsorum consulum hanc sententiam scripsi.
Edizione a cura di
Anna Maria Rapetti
Codifica a cura di
Gianmarco Cossandi