Lombardia Beni Culturali
108

Carta vendicionis

1157 novembre 15, Cologno.

I fratelli Cavaniolo e Lanfranco del fu Rustibecco che era detto Polvare, la loro madre Ottabona e Balba, moglie di Cavaniolo, tutti di Cologno, di legge longobarda, avendo Balba l'autorizzazione di Martino, giudice e missus del re Corrado II, al quale dichiara di avere bona cautio della sua dote da parte di Braga detto Maita, di Milano, dichiarano di aver ricevuto da Oldrado, monaco del monastero di Chiaravalle, a nome dell'abate Ugo, diciassette soldi di denari milanesi d'argento come prezzo della vendita di due appezzamenti di campo in Villamaggiore, nel luogo detto in Campo Longo. Inoltre Cavaniolo e Lanfranco danno guadia a Oldrado, a nome del monastero, che gli consegneranno entro due mesi la carta aquisti dei due appezzamenti, ponendo come fideiussori Ginismerio detto Balbo, di Milano, e Giovanni detto Fiziane, di Cologno.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 554, n. 86 [A]. Copia del principio del sec. XIX, BNBMi, Mss. Bonomi, AE XV, 20, pp. 282-285, n. 101 [B]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene, vol. III, fasc. 54. Sul verso, di mano coeva X: § Carta vendicionis, quam fecit Cavaniolus Rustabechi de campis duobus terre, iacentibus | in territorio de Vicomaiori, ubi dicitur in Campo Longo, facta .MCLVII.; aggiunta di altra mano coeva Y: XV novembris facta est .LV.; di mano forse del notaio: Carta Clarevalensis monasterii de campis duobus iacentibus ********** in loco Vigomaiore ibi ubi dicitur in Campo Longo; altra mano coeva in un riquadro: quinte fassiculum; altra mano coeva: facta est .MCLVII.; segnatura Bonomi: 86. MCLVII; altra mano moderna (fine XVII s., reg. 66): Y 102; altre mani moderne e recenti, in parte illeggibili: domino Ugo abbate, 1157. Da 4 a 17 seguito da altre lettere illeggibili; Vicomaggiore, 1157. Anno 1157, 13 novembre, indizione VI.

Pergamena di mm. 165/141 x 343 in buono stato di conservazione.

(ST) Anno dominice incarnationis millesimo centesimo quinquagesimo septimo, quintodecimo die mensis novembris, indictione sesta. Constat nos Cavaniolum et Lanfrancum, germanos et filios quondam Rustibec|chi qui dicebatur Polvare, et Ottabonam, eorum matrem et relictam suprascripti Rustibecchi, et Balbam, coniugem suprascripti Cavanioli, omnes de loco Colonia, qui professi sumus lege vivere Longobardorum, mihi que supra | Ottabone suprascriptis Cavaniolo et Lanfranco, filiis meis, consentientibus, et mihi que (a) supra Balbe suprascripto Cavaniolo, viro meo, consentiente, una cum noticia Martini, iudicis et missi domni secundi Chunradi regis, a quo interrogata | sum ego que (a) supra Balba, secundum legem, et quo certam facio professionem nullam me pati violentiam, set mea sponte hanc cartam vendicionis facere visam sum, et quod bonam habeo cautionem de omni mea dote per Bragam qui dicitur Maita, | de civitate Mediolani; accepisse sicut et in presentia testium manifesti sumus nos qui (b) supra venditores quod accepimus insimul a te domno Oldrato, monacho monasterio Clerevalensis ecclesie, ad partem domni Ugonis, | humilis ac venerabilis abbas ipsius monasterii, argenti denariorum bonorum Mediolanensium solidos decem et septem, finito pretio, sicut inter nos convenit, pro campis duobus, iuris nostri, quos habere visi sumus in loco Vigomaiore. Primus campus dicitur | in Campo Longo, a mane via, a meridie et a monte Passavixini Burro, a sero Sancte Marie, qui est perticas tres. Secundus campus dicitur similiter in Campo Longo, a sero Sancte Marie et ab omnibus aliis partibus emptoris, qui est perticam unam; | et si plus ipsi duo campi inveniri potuerint, in integrum in hac vendicione permaneant. Quos autem campos iuris nostri supradictos ab hac die tibi qui (b) supra domno Ugoni abbati, ad partem predicti monasterii, vendimus, tradimus et eman|cipamus, ut faciatis exinde a presenti die tu et successores (c) tui seu cui vos dederitis, iuris proprietarii nomine, quicquid volueritis, sine omni nostra et heredum nostrorum contradictione. Quidem spondemus atque promittimus nos qui (b) supra venditores, una cum nostris here|dibus, tibi qui (b) supra domno Ugoni abbati, ad partem predicti monasterii, vestrisque successoribus seu cui vos dederitis suprascriptos campos, qualiter superius legitur, in integrum omni tempore ab omni homine defensare. Quod si defendere non potuerimus, aut si contra hanc cartam vendicionis agere aut | causari presumpserimus, tunc in duplum vobis suprascriptos campos restituamus, sicut pro tempore fuerit aut valuerit, sub estimacione, in consimili loco. Quia sic inter nos convenit. Actum suprascripto loco Colonia.
Signum + (d) manuum suprascriptorum venditorum qui hanc cartam vendicionis ut supra feri rogaverunt.
Signum + manuum Adde Mulinarii et Giseperti Bennonis et Baiamontis et Arnulfi, filii Ambrosii Mangiavillani, testium. Ibi, coram ipsis testibus, dederunt guadiam suprascripti Cavaniolus et Lanfrancus, germa|ni, eidem Oldrato, ad partem predicti monasterii, ita quod guarentare et defendere habent suprascriptos campos omni tempore ab omni homine, iure et usu, et quod dare habent cartam adquisti de predictis campis in capite duobus mensibus proxi|mis, si habere potuerint; et (e) posuerunt fideiussores Ginexmerium qui dicitur Balbo, de suprascripta civitate, et Iohannem qui dicitur Fiziane, de loco Colonia, qui unusquisque in solidum obligaverunt in penam dupli.
(ST) Ego Martinus iudex ac missus domni secundi Chunradi regis scripsi et tradidi et predictam Balbam interrogavi.


(a) que con segno abbreviativo anche per qui.
(b) qui con segno abbreviativo anche per que.
(c) successores con -res nell'interlinea.
(d) Cosė, senza corrispondenza tra il numero delle croci e quello dei nomi, anche in seguito.
(e) et ripetuto.

Edizione a cura di Anna Maria Rapetti
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti